Bij Diana en Ron

Deze maandag dus op het gemak opgestaan broodje gehaald, ik had de avond ervoor de boulangerie al ontdekt maar die bleek de volgende dag (vandaag dus) nog niet open. Omdat ik met er naartoe lopen achter een Frans echtpaar aanliep was het niet zo moeilijk om te wachten welke bakker er dan wel open was, want de man van het echtpaar was al aan verschillende mensen aan het vragen waar wel een bakkerij was die open was, dus alleen maar volgen, George. Hoefde ik ook niet in het Frans te vragen waar de bakker was! Une pain bemachtigd in de bakkerij en deux eclairs voor ontbijt (doet het altijd goed om met een zoete versnapering te beginnen) op het gemakje terug gelopen en rustig samen zitten ontbijten, zoals vanouds was bijna iedereen al vertrokken toen wij ook maar aanstalten maakte om op pad te gaan naar……………………………..Ron Stolk en vrouw. Na twee uur rijden stonden we dan voor de oprit die Ron op dat moment bijna klaar had met het nodige takwerk wat weggehaald moest worden anders kon de camper niet door het pad, maar allemaal gelukt en na een allerhartelijkste ontvangst was het tijd voor koffie en andere lekkere dingen zoals proosten met champagne op ons bezoek. Daarna was het aan Diana en Ron om ons rond te leiden in hun paleis want zo kan je deze woning toch wel noemen. Halverwege kwam de buurman en het enige woord wat ik opving was cheval. Want wat bleek nu, het paard (van Diana en Ron) was een paar weken uit logeren geweest en de avond voordat wij kwamen hadden ze het paard weer opgehaald van zijn logeeradres. Maar dat paard had het op het logeeradres zo naar zijn zin met andere paarden dat hij helemaal niet mee wilde naar huis! Met veel pijn en moeite toch het paard in de trailer gekregen en op zijn thuisadres afgeleverd. Maar de hele nacht had ze staan hinniken en vervelend doen want het miste zijn maatjes. Normaal staat het paard gewoon los in de wei en loopt het op het erf. Maar op een bepaald moment heeft het de volgende morgen toch zijn kans schoon gezien (toen wij dus de rondleiding kregen door het huis) om op weg te gaan naar het logeeradres. De buurman kwam dus vertellen (hij was zelf slecht ter been geloof ik) dat hij het paard had zien lopen en toen realiseerden Ron en Diana zich dat die op weg was naar het pension. Snel de auto gepakt en net voordat het een drukke weg zou oversteken konden ze het paard weer vangen. Diana terug met de auto en Ron terug met het paard aan de teugel. Daarna konden we weer verder met de bezichtiging terwijl Ron nog onderweg was met het paard. Effin wij klaar met de rondleiding, Ron terug met het paard. s ’Middags lekker zitten luisteren naar wat de hele verbouwing allemaal teweeg had gebracht en wat ze tegen waren gekomen tijdens de verbouwing, ongelofelijk!!!!!!!! En dan zo rond etenstijd was het de bedoeling dat iedereen zijn eigen pizza zou gaan maken en dat die dan buiten in de steenoven (door Ron uiteraard zelf gemaakt) zou worden afgebakken. Wat een succes was dat en lekker. Ik zou nog wel drie hoofdstukken erbij kunnen typen maar de rest gaan we jullie zelf wel vertellen als we jullie spreken. Maar het was een verblijf dat ons lang zal bijblijven. Ron en Diaan nogmaals hartstikke bedankt voor de onwijze hartelijke ontvangst!!!!!!!!!!!!!! Nu weer verder met ons eigenlijke reisverslag we zijn inmiddels gevorderd tot vlak onder Parijs en morgen rijden we het laatste stukje en dan gaan we dus nog een stedentripje Parijs aan deze vakantie vastplakken. De belevenissen daarvan gaan jullie ook wel weer lezen op onze waarbenjij, dus tot morgen!!!!!!!!!!!!!!!!!
Groeten van Diana en Ron en Conny en George.

Nogmaals Diana en Ron het was super!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!