San Marino

Buongiorno, nou wat we gisteren al een beetje in het verslag hadden gezet van de rustdag is niets terecht gekomen. Om 7.00 uur ging het wekkertje want we wilden de eerste bus die ons naar het centrum van Rimini zou brengen niet missen. Nou we kwamen een beetje bedrogen uit want, al wat er kwam geen bus die ons via Rimini naar San Marino zou brengen. Even naar de camping gelopen waar we stonden te wachten op de bus en die wisten ons te vertellen dat de buslijn naar San Marino per 11 september was gestopt. (einde seizoen) Het schatje (grrrrrrrrr) achter de receptie wist ons wel duidelijk te maken dat we dan maar met een georganiseerde busreis naar San Marino moesten gaan. Maar dat wilden we niet we wilden NUUUU!!!!!!! Uiteindelijk wisten we haar nog wel een buslijnnummer te ontfutselen die ons naar het centrum van Rimini zou brengen en dan wilden we daar dan zelf wel een kaartje voor de bus naar San Marino kopen, want we zouden en moesten vandaag naar San Marino, we waren niet voor niets zo vroeg uit de veren gekomen. Dus op zoek naar de bus die ons naar Rimini zou brengen en na een kwartiertje of zo wandelen kwam de bushalte in zicht, maar dat was een beetje jammer, we zagen net de bus wegrijden dachten we, alleen die stopte bij een soort verkeerspleintje en toen even een sprintje getrokken en net de bus gehaald. In de bus raakten we met een Italiaan aan de praat, tenminste zo goed en zo kwaad als dat ging, maar zijn vrouw was Duitse en die hielp hem, en ons, als we er niet meer uitkwamen, volgens haar was het maar 10 minuten met de bus naar San Marino, of wij hebben haar verkeerd begrepen en was het nog 10 minuten naar het station. In ieder geval toen we bij het station aankwamen moesten we nog ontdekken waar de bus naar San Marino vertrok, wel toen we uitstapten stonden daar meteen drie van die kereltjes in van die pakjes van de busmaatschappij, wij dachten die kunnen vast wel een beetje Engels en kunnen ons wel verder helpen, maar de eerste keek naar de tweede en die naar de derde en dat ging het niet worden. De eerste wist ons met veel gebaren duidelijk te maken dat we een 100 meter verderop een kaartje konden kopen voor de bus naar San Marino. Dat was voor elkaar maar nu moesten we nog in de bus zien te komen, want er stond een massa mensen die met die bus mee wilden dat ging volgens ons nooit passen! Dus een beetje sniekie om de rij heen lopen, dan kom je vanzelf een beetje vooraan te staan, krijg je ook vanzelf ruzie omdat ze zien dat je de rij ontwijkt maar als je dan maar net doet of je gek bent (voor mij geen enkel probleem) en doet alsof je daar al een tijd staat, waait die bui vanzelf over. Dus hup in de bus, en in een minuut of 40 zaten wij in San Marino!! We werden bovenop de berg afgezet (nee niet financieel) en konden op ons gemakje het staatje gaan bekijken. Nou in het wapen, hadden we al gezien, staan drie torens en die hebben we ook alle drie beklommen en bekeken in het echt. Nog even een beetje gekheid gemaakt met een groepje Oostenrijkers een paar foto’s van hun hele groep gemaakt op het laatst moest zelfs Conny erbij op de foto, hartstikke leuk. De reis terug weer aangegaan, nog een duik in de zee, helaas was de zon achter de wolken dus meteen maar terug naar de camper. Lekker gegeten in een tentje hier aan de boulevard, internetten, skypen met Serena, douchen en de kooi in. Nog even afwachten wat we morgen gaan doen, of hier nog een dagje blijven staan of richting Florence gaan. We gaan het zien en beleven.
We houden van jullie allemaal en een dikke knuffel.
XXXX