De gletsjer op.

Hallo mensen,
Zo na een goede nachtrust tussen het gebrom van de vrachtwagens waren we er vroeg uit (7 uur) want we moesten wel 125 kilometer rijden op de Icefield Parkway naar het Icefield-center. We hadden immers onze kaartjes voor de Ice-explorer al geboekt via internet en de enige beperking was dat we op het gereserveerde tijdstip hier moesten zijn omdat anders de kaartjes verliepen. Nou mooi op het gemak, na het ontbijt begonnen aan de rit. Het was heerlijk rustig op de weg en wie weet zien we nog wel iets onderweg?? En jawel na een kilometer of 50 zagen we.............. 4 mensen die aan het langlaufen waren op het meer. Niks eigenlijk om te vermelden maar even verder....................... jawel in de kant van de weg daar zat weer een zwarte beer!!!!!! Meteen toen hij ons zag komen stond hij op en keerde ons zijn rug toe en liep al scharrelend zoekend naar iets te eten het bos in. We probeerden nog snel wat foto’s te maken, want we durfden nu wel dichterbij te komen zo zittend in de auto maar helaas hij was al te diep het bos in. Bij het Ice-field center waren we mooi op tijd om eerst nog even wat rond te kijken en wat te eten in de camper alvorens we met de bus naar de Explorer werden gebracht die ons naar de Athabasca gletsjer zou brengen. Nou dat is toch een aardige bus die ons daar naartoe bracht. Mooie foto’s gemaakt en lekker staan loeren naar zo’n geweldig brok ijs wat daar heel langzaam door het dal heen schuift eigenlijk. Daarna weer terug met dat ding naar een andere bus die ons naar de Sky-walk zou brengen. Dat is een glazen plateau op 300 honderd meter hoorgte, hangend aan een rotswand. Best wel mooi gemaakt en indrukwekkend, ook om overheen te lopen en dat je tussen je voeten doorkijkt en minstends 300 meter lager de rotsbodem ziet. Nadat we daar ook weer wat mooie plaatjes hadden geschoten weer terug naar het info centrum. We hadden besloten om hier deze nacht te blijven staan en er was nog genoeg tijd om een lekker stukje te wandelen. Daarbij moet je wel goed opletten waar je loopt want je loopt zo op een stuk waar net het ergste water weggespoelt is, en je niet in de gaten hebt dat de grond daar zo zacht is dat je voordat je het weet je tot je kuit in de bagger wegzakt. Maar dat gebeurd ons natuurlijk niet en zo doende zitten we nu lekkker met schone voetjes in de camper. Zo eerst even wat drinken het avondeten maken en misschien dat het dan nog lukt om wat op waarbenjij te zetten, als het restaurant nog open is hier. Nou dat is het weer voor vandaag, groeten en tot het volgende verslag. Doeiiiii liefs van ons. XXXXXXXXXX